Omówienie standardów Bluetooth

Bluetooth to technologia, która powstała ponad 20 lat temu i od tamtego czasu nieustannie się rozwija.  Obecnie posiada ją praktycznie każdy telefon, notebook czy nowsze samochody. Urządzenia dostępne na rynku wyposażone są w różne wersje standardu Bluetooth. Czym różnią się od siebie poszczególne wersje?

W największym skrócie – główne różnice to maksymalna prędkość transferu danych, pobór energii, a także maksymalny zasięg. Historia wersji i wprowadzanych zmian prezentuje się następująco:

Bluetooth 1.0 – maksymalny transfer na poziomie 21 kb/s

Bluetooth 1.1 – maksymalny transfer na poziomie 124 kb/s 

Bluetooth 1.2 – maksymalny transfer na poziomie 328 kb/s

Bluetooth 2.0 + EDR – pojawia się technologia Enhanced Data Rate, dzięki czemu transfer teoretyczny zwiększył się z  2,1 Mb/s do około 3 Mb/

Bluetooth 2.1 + EDR – proces parowania urządzeń został uproszczony, zmniejszył się pobór mocy, pojawiło się wsparcie dla implementacji NFC

Bluetooth 3.0 + HS (High Speed) – maksymalny transfer zwiększył się do 24 Mb/s (3 MB/s)

Bluetooth 3.1 + HS (High Speed) – maksymalny transfer zwiększył się do  40 Mb/s (5 MB/s)

Bluetooth 4.0 + LE (Low Energy) – maksymalny transfer został bardzo mocno obniżony – do 1 Mb/s. Zasięg zwiększył się do aż 100m, a pobór mocny został znacząco zmniejszony – proste urządzenia są w stanie pracować na jednej baterii nawet kilka miesięcy.

Bluetooth 4.1 – wersja standardu, która przeznaczona jest do urządzeń „wearables”, takich jak smartwatche czy opaski sportowe. Umożliwia bezpośrednie połączenie z internetem.

Bluetooth 4.2 – maksymalny transfer na poziomie 25 Mb/s, łatwiejsze parowanie urządzeń, zwiększono zabezpieczenia

Bluetooth 5.0 – maksymalny transfer został zwiększony do 50 Mb/s (2 Mb/s dla urządzeń typu „wearables”), zasięg działania sięga 140m na otwartej przestrzeni

Bluetooth 5.2 – zmniejszył się pobór energii, możliwe jest podłączenie wielu urządzeń jednocześnie, wprowadzono także nowy kodek dźwiękowy LC3 (Low Complexity Communications Codec), który zapewnia lepszą jakość dźwięku, niż stosowany poprzednio kodek SBC.

Zachęcamy również do obejrzenia oficjalnego video o tym, jak technologia Bluetooth zmieniała się na przestrzeni 20 lat:

Poza samymi wersjami warto znać kilka dodatkowych pojęć, które związane są z Bluetooth:

Advanced Audio Distribution Profile (A2DP) – profil, który odpowiada za bezprzewodowe przesyłanie muzyki. Oba urządzenia muszą być wyposażone w tę technologię, przy móc przesyłać dźwięk. Starsze sprzęty (takie jak telefony czy tablety), które jej nie posiadają, nie będą w stanie odtwarzać muzyki przez głośniki czy słuchawki Bluetooth.

Bluetooth Low Energy (BLE) – opcjonalna funkcjonalność, która znacząco zmniejsza pobór mocy, jednak odbywa się to kosztem prędkości transferu. Zastosowane najczęściej znajduje w urządzeniach „wearables”, takich jak opaski czy zegarki sportowe.

Enhanced Data Rate (EDR) – opcjonalna funkcjonalność, która znacząco zwiększa prędkość przesyłu. By zadziałała, muszą ją posiadać obydwa sparowane urządzenia.

Generic Audio/Video Distribution Profile (GAVDP) – profil, który służy do przesyłania dźwięku I video. Posiadają go np. urządzenia, które nie są wyposażone w A2DP. Niestety, ma o wiele gorszą jakość dźwięku i obrazu.

High speed channel  (BT HS) – funkcjonalność, która po raz pierwszy pojawiła się w Bluetooth 3.0. Wprowadza dodatkowy kanał transferu danych, co znacząco zwiększa prędkość przesyłu

Video Distribution Profile (VDP) – definiuje sposób transmisji obrazu przez Bluetooh. Zastosowanie znajduje chociażby w kamerach.

Jeśli mamy starsze urządzenie, które nie posiada modułu Bluetooth, bądź wbudowany moduł jest w wersji starszej, niż potrzebujemy, nic straconego. Dostępne są również moduły Bluetooth USB, które pozwolą rozszerzyć funkcjonalność urządzeń. Jeśli są państwo zainteresowani takimi modułami, zachęcamy do kontaktu z działem handlowym.